Hırs nefsi köle etmiş
Herkes bir şeyin peşinde, herkes daha daha fazlası olmak için ruhunu kaybetmiş.
Ruhsuz insanlar görüyorum ama kendilerine göre mutlular ve makamlarındalar.
Savaşıyoruz.
Adına sınırları korumak diyoruz.
Sınırları mecliste harcıyoruz ama.
Vatan toprak diyoruz o toprakları yavaş yavaş satıyoruz.
Ne için kim için yok oluyoruz.
Satan için mi vatan diyoruz.
Özgür değiliz.
Tutsağız.
Dilimize sözümüze gözümüze tutsağız.
Konuşamadığım fikirlerimi sunmadığım bir dünyada neden yaşamak isteyeyim ki.
Ezberletilmiş gerçekçilik öğretilmiş tutsaklık için mi.
Herkesi borçlandırıp tutsak ettiler insanlar sadece yaşatmak için yaşar hale geldi ve kimse ne olduğunu tamamen ruhunu bilmiyor
Çünkü hırs herkesi köle etmiş.
Güneş Doğarken Karanlık
Umman kadar dolusun, biliyorsun…
Vuzuhsuzsun, Susuyorsun!..
Gaflet silsilesinde yürüyorsun
Bir adım daha atsan aydınlık kardeşim
İstemiyorsun!
Başkasının gölgesine sığınıyorsun!
Gülzar da hârsın,
Acun da bedbahtsın….
Çünkü korkaksın..
Kuldan korktuğun kadar Tanrı’dan korkmuyorsun!. .
Kendi içinde zerre kadar yoksun…
Ceylan Yılmaztürk
Bir yanıt bırakın